rijswijkmonster

dinsdag, juli 18, 2006

Een onafscheidelijk stel...

Noa en haar broertje, het is inmiddels een onafscheidelijk stel. Vooral nu Noa vakantie heeft en Danilo haar wat vaker ziet, ligt Danilo Noa continu uit te dagen. Papa en Mama vindt hij leuk maar tijdens het avondeten heeft Danilo maar oog voor 1 iemand: zijn grote zus.
Hierbij wat bewijsmateriaal. Noa heeft intussen haar waakhond Bernhard op Danilo gezet om zeker te zijn dat ie veilig is.



Ook bij Mama heeft Danilo het naar zijn zin...


En Noa wordt graag geschminkt, zo ook bij de braderie in 's Gravenzande

woensdag, juli 05, 2006

Afgelopen weekend

Naast de deelname van Martin aan de spinningmarathon, hadden we nog aardig wat aanloop dit weekend.
Zo kwamen Opa en Oma even langs wippen om een 'in vierhouten overcomplete' partytent af te leveren én natuurlijk de kleinkinderen te zien. Op hetzelfde tijsdtip kwam Noa's 'grote vriendin' uit de straat en van school Loïs even langs.
's Avonds kwamen Edwin en Paulien even op kraambezoek. Edwin had voor Danilo originele Puma Ferrari gympen meegenomen. Super gaaf en Danilo's Ferrari-outfit is hiermee compleet.



maandag, juli 03, 2006

Geslaagde spinningmarathon!

Afgelopen zaterdag was het dan zover: om 06.00 uur startte bij sportcentrum Avilas de 3 uur-durende spinningmarathon waar Martin zich voor had ingeschreven.
Doel was om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het goede doel: de Daniel den Hoed kliniek, een gespecialiseerd ziekenhuis voor zieke kinderen.

Martin had via 2 sponsors (zijn bedrijf Double IT en de klant waar hij nu gedetacheerd is, Delta Lloyd Zorg) een bedrag van € 350 ingezameld om mee te nemen.

Om 5 uur 's ochtends ging de wekker in de Herckenrathstraat. Na een goede ondergrond te hebben genuutigd, muesli, energiereep en koffie, vertrok ik om half 6 van huis en trof 10 minuten later 39 enthousiase mede-spinners.
De sfeer zat er vanaf de 1e minuut al in en door 6 instructeurs werden we
door de 3 zware uren geloodsd. Het was natuurlijk een beetje krachten
verdelen om in het laatste uur alles te geven, maar het bleek achteraf een
makkie. Ik had geen problemen met de benen, geen conditionele problemen
alleen na 2,5 uur wat zadelpijn.

Moe maar voldaan stapte ik na 3 uur van de spinningfiets: ik had het gered. Zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar doe ik met een paar collega's mee met een 24-uur durende spiningmarathon in Spijkenisse en wellicht oprganiseert Avilas er ook weer een.

Hierbij wat foto's van afgelopen zatedag.